xeni in LA

xeni jardin/wikipedia

...Her work at Boing Boing has provoked responses. In March 2005, Jesse Andrews created a script for Grease Monkey that filters out Boing Boing posts by Jardin. In March 2006, Matthew N. Sharp created XeniSucks.com, which criticizes and parodies Jardin's posts on Boing Boing. New York Times columnist Dan Mitchell wrote that XeniSucks.com is a "hate blog" that delivers "nasty, sarcastic invective delivered in spot-on Comic Book Guy tone". Jardin posted a link to the site on Boing Boing and described it as "a total hoot"...

Deset godina!?

Ove jeseni bice deset godina od Studentskog protesta '96. Ala vreme leti! Bas sam pricao sa Misom Relicem da napravimo neku pijanku, ali samo opusteno, nista svecane akademije, politicki govori i spomen ploce, nego cisto da se okupimo, da se pitamo za zdravlje. Dogovorili smo se da postavimo sajt za koju nedelju, pa da krenemo da jurimo ljude. Svi su dobrodosli, ako uz pomoc dva svedoka dokazu da su bili na protestu. Bas me interesuje gde su i sta rade razni likovi, da sad ne nabrajam. A stvarno je bilo raznih...

od 15. avgusta...

Još samo malo!!! prvi singl i spot su spektakl. Našla žena sebe,  a ne kao ona glupava Britni koja se ponaša kao rasplodna krava. Verovatno joj ništa drugo i nije preostalo u životu. Prošla je sve sa dvadeset i nešto. Jedna od retkih madoninih greški je bila upravo promovisanje Britni, dok je Kristina ostala u senci. Ja sam uvek nekako tipovao na nju. I pored često stupidnih pesama, glas joj je uvek bio spektakularan. Doduše, često mi smeta što stalno mora da dokazuje kako ima fenomenalan glas, pa stalno prepevava. nekada je less is more! 

The fotelja: It came to me, my own, my love, my own, my precious!Druže Tito mi ti se kunemo, da sa tvoga puta ne skrenemo. Koliko god naši političari voleli ili ne voleli druga Tita, pljuvali ga ili ne, pokušavali da ga iskopaju da mu prebroje noge ili ne, oni se bez obzira na sve još uvek slepo drže Titovog puta. Iako je njegovo ime nestalo iz imena gradova, puteva, bulevara, ulica, sokačića, staza i bogaza, onaj glavni Titov puta je još uvek prisutan. Naravno ne mislim na bratstvo i jedinstvo, već na doživotnu funkciju predsednika ili na doživotno grejanje dupeta u kožnoj fotelji.

Ko su bili glavne političke figure 90-ih, i gde su oni danas? Većina je na istom mestu. To su naši doživotni predsednici stranaka. Pa hajde da ih razotkrijemo: Vuk Drašković, Vojislav Koštunica, Žarko Korać, Vladan Batić, Nebojša Čović, Nenad Čanak, Velja Ilić itd.

…uvek smo sa vama, Plavi, napred Crveni…

Raznih smo se muka rešili, čak i himnu, zastavu i grb imamo, ostalo je još samo da se smisli boja dresova reprezentacija Srbije i da se krene u nove pobede.

Po belom svetu nose se, uglavnom dresovi koji su u bojama ‘skinutim’ sa zastava. Uz izuzetke.

Isti je razlog što Italijani imaju azurne (svetloplave) a Holanđani narandžaste dresove. Italija je republika, ali je boja Kuće Savoja, dinastije koja je vladala do 1946. godine, azurna. Baš kao i dresovi Kanavara, Zambrote i Tonija.

baveci se uzrocima uspeha odredjenih imigrantskih zajednica u americi, thomas sowell je kao znacajan faktor izdvojio prisustvo zelje za znanjem. jedan od indikatora te zelje je, po njemu, sklonost odredjene grupe da cita knjige esejistickog (non-fiction) a ne beletristickog (fiction) karaktera. na primer, pocetkom dvadesetog veka, preko polovina pozajmljenih knjiga iz javnih biblioteka u pregradjima u koje su se doselili ruski jevreji je bila esejistickog karaktera. isticanje ovog podatka kao pozitivnog se zasniva na premisi da je esejistika a ne beletristika izvor znanja, i da je citanje beletristike znak lenjosti a ne radoznalosti, kako bi se mozda pomislilo.

Jasmina - let me know if this is the right piece...Dahr Jamail writes
dispatches from Iraq and now from Lebanon-- he's non-embedded, and
accurate

http://dahrjamailiraq.com

Tuesday, August 1, 2006
    Walking into the scene of the massacre yesterday in Qana felt like entering a bottomless pit of despair. A black whole of sadness, regardless of the fact that the bodies of the women, 37 young children, the elderly, and what few men were there had been removed. Mohammad Zatar, the 32-year-old Lebanese Red Cross volunteer I spoke with down in Tyre, after we'd been to Qana, described the scene and the  feelings better than I can.

coming (back) soon.

UPOZORENJE:
Molim vas da se uzdrzavate komentara i opaski o voću i sisama, niciji obim, santimetri, impresije na temu bilo kojih organa me ne zanimaju. To je glupo, uvredljivo, nije smesno i ne znaci nista. Svi slicni komentari ce biti obrisani.

Toliko.

.

...Fenomen koji je definisan kao "ona mesta na svetu gde potpuno razlicite istine egzistiraju zajedno".

Chronosynclastic infundibuLuM ???

Barata se brojkom od 300 hiljada građana koji su od 1990 godine izbegli (samo) iz Beograda zbog Miloševićevog režima. Egzodus mladih i obrazovanih iz Srbije još traje. Iz Srbije beže njeni građani kako god i gde god mogu. Priče o tome su za filmove i literaturu. Izbeglih iz Srbije ima bukvalno po celom svetu, rade gotovo sve poslove što postoje.

Doživela je Srbija da roditelji govore deci "idi sine/kćeri, beži odavde, spašavaj se" a ne "ostaj ovde sunce tuđeg neba neće te ogrejati". Kad ljudi u Srbiji razmenjuju informacije gde je ko otišao obično se završava pozitivnom konstatacijom u stilu: "i bolje da je tamo, šta će ovde, vidiš kako je."

Modern Technology Reveals Ancient Science

Finally, after more than 1000 years in obscurity, the last unreadable pages of the works of ancient mathematician Archimedes are being deciphered, thanks to the x-ray vision at the Department of Energy’s Stanford Linear Accelerator Center (SLAC). This discovery gives us the most complete record of Archimedes’ works since the middle ages.A team of scientists used a special x-ray imaging technique, called x-ray fluorescence (XRF) imaging, to finally unlock these scientific secrets, hidden from view since antiquity on a goatskin parchment manuscript.

život je malo, za ovaj grad, a ne nekoliko dana koliko smo sebi odredili...Moja gazdarica gazi svojim motorom kroz grad, ja kao za njom, onda ona ode svojim poslom, a ja zaludno trazim parking. Onda za razliku od drugih gradova ne srecem naše, do danas jedan ogromni srebrni Mercedes zatamnjenih stakala koja se na semaforu spustiše te odande proviri glava adekvatnog izgleda uz veseli uzvik "GDE SI ZEMLJAK!!!"

Tu sam, gde bi drugde bio....

Ne srecem nase, ako ne računam gazdaricu koja sa svojim psom razgovara na primamljivom ali meni nedovoljno razumljivom francuskom i ako ne računam MAK-a i Bojanu ( Dušan i Bojana Makavejev) sa kojima provesmo divno veče na adresi iz naslova u izvrsnom kineskom restoranu Mandarin.

Raquel del RosarioOvogodišnji drugi avgust doneo nam je Windows Lives Spaces, Beta verziju Microsoft Blog servisa ali je nešto kratko trajalo, svega 12 sati.
Korisnici su uglavnom prijavljivali sledeće:
-Stats page not working
-Legacy emoticons not rendering correctly
-Some issues with Email publishing
-Some issues with Firefox...
Baš me čudi ovaj zadnji problem...
No, svevišnji iz MS Corp. na sve to kažu: "We planned long and hard for this release and unfortunately it was one of those gotchas that only showed up once we were in production."

“…a ja sam iz Šeste.” Za ove dve i po decenije još mi se nije desilo da ovu rečenicu uspem da izgovorim značajnim glasom, tri puta teatralno trepnem, i da neko, posle, s razumevanjem & divljenjem, samo uzdahne. Ne. Nije Šesta,  Peta, Prva ili Osma, pa da u jednoj rečenici razjasniš sopstveni pedigre. 

My mother descended from one of the oldest families in the country  
and a line of inventors. Both her father and grandfather originated  
numerous implements for household, agricultural and other uses. She  
was a truly great woman, of rare skill, courage and fortitude, who  
had braved the storms of life and past thru many a trying experience.  
When she was sixteen a virulent pestilence swept the country. Her  
father was called away to administer the last sacraments to the dying  
and during his absence she went alone to the assistance of a  
neighboring family who were stricken by the dread disease. All of the  
members, five in number, succumbed in rapid succession. She bathed,  
clothed and laid out the bodies, decorating them with flowers  
according to the custom of the country and when her father returned  
he found everything ready for a Christian burial.