Sounds like '90s

malo lakih nota u vruće dane ... 

Popularnu muziku, hronološki, obično klasifikuju po dekadnom ključu, pa tako iz minulog stoljeća imamo muziku pedesetih, še'setih, sedamdesetih, osamdesetih ... Sad neću da ulazim u to kako je ovakva klasifiksacija, kao i mnoge druge, u muzici i umjetnosti uopšte, gruba, klimava i neadekvatna, već me, recimo, interesuje da li to znači da sada prisustvujemo muzičkoj sceni desetih, a do nedavno su to bile nulte ili pak dvijehiljadite, a ovo su onda dvijehiljadedesete ( ovako ispisana predugačkost izraza postaje očita). Trenutno to nije puno važno, ali za četrdesetak godina, ako potrajemo, ofkors, imaćemo ponovne pedesete, a zatim opet še'sete, i dalje redom, što će muzičkim kritičarima, istoričarima i ostalim djelatnicima predstavljati stanovitu poteškoću u prezentaciji teorijskih uredaka koji se bave muzičkom zaostavštinom. Ok, iz samog konteksta, priložene muzike ili imena izvođača o kojem se tu radi, biće moguće razbiti homonimsku dihotomiju takve jedne vremenske odrednice. Ali opet česte pojave rivajvlova, retro talasa, ukombinovanih sa imenima manje poznatih autora i bendova mogu da unesu dodatnu zapetljanciju u cijelu priču ... no, otom - potom ... čisto da vas pripremim, vas mlađe, koji do tada preteknete, na predstojeći muzičko-milenijumski bag.
Mi ( malo) stariji ostaćemo i dalje emotivno zaglibljeni u vrijeme kada  nam je muzika bila tako velika ( i žuta) kao sunce koje nam život daje ... i nećemo imati s čime da je pomješamo ; )
U mojim dvadesetim, a istorijski - devedesetim ( rođen sam na nultu godinu, što mi olakšava ovakvo simultano praćenje : )) muzika je bila osnovni identifikacioni "dokument" među populacijom s kojom sam se sretao, družio, dijelio dane.
- Šta slušaš od muzike ? - bila je jedna od standardne prve tri rečenice pri upoznavanju.
A kad su ti uši toliko raširene i sama muzika ti postane velika.

Mislim, slušali smo i tada dosta starih bendova i solista, oduševljavali se svaki put kad bi iskopali nekog bisera iz prošlosti, ali je zvuk koji se TU rađao zauvijek i dubinski ostao utkan u naš mentalni kod.
I sugurno ne mogu biti objektivan kad upoređujem muziku "nultih" sa onom čijem sam nastajanju onda prisustvovao, ali ... ok, ustvari ni neću da je upoređujem ... vratiću se u '90-te. I to prevsahodno na prvu petoljetku.
Šta zapravo muziku devedesetih čini prepoznatljivom kao muziku devedesetih, koji su joj to ključni specifikumi, sadržaji ?
U najkraćem, rekao bih da je to grananje i miksanje. Bum čitave palete žanrova i podžanrova i njihovo neorganičeno preplitanje i fuzionisanje. Zatim nezaobilazni grandž talas, krosover bendovi, pa bristolska scena, pa ultimativni Prodiži i definitivno izbijanje elektronske i klupske scene u prvi plan. DJ-evi su postali bića polubožanske prirode, poput faraona ... and clubing was everything.
Pri tom sve ono što je bilo vitalno u '80-tim je nastavilo i dalje da traje i razvija se : alternativna scena koja je nerjetko svojim komercijalnim uspjehom zasjenjivala mejnstrim izvođače; metala si imao kud se god okreneš, a RATM su učinili da su počeli da ga slušaju i fankeri; počelo je uveliko da se repuje i na srpskom; na gotik večerima u Domu omladine tada si mogao da sretneš Ribe u Crnom, od kojih bi ti odpadala donja vilica ...

I sve se to dešavali u sjenci krvavog rata u susjedstvu, embarga, vojnih mobilizacija, političkog horor apsurda, od kojih su mnogi od nas bježali upravo u muziku.
O, vječna slava poljskim i bugarskim piratima koji su se prodavali na tezgama kod SKC-a.

2011. se navršava dvadeset godina od izlaska tri sjajna albuma iz tih ranih devedesetih koja sam svojevremeno preslušavao do besvjesti. Hoću reći, ovaj sažeti izbor je vrlooo ličan. A upravo me je njihov jubilej i potakao da napišem ovaj tekst i podjelim sa vama malo od te muzike.
Dva od njih su ostvarila neviđen planetarni (komercijalni) uspjeh, dok je treći odradio jednu malu, ali ključnu zvučnu revoluciju u mojoj glavi.

Dakle, evo ih poređanih bez posebnog redosljeda :

TEN, prvi album Perl Jam - a. Debi, koji je zvučao kao kolekcija najvećih hitova nekog benda sa dvadeset godina super uspješne karijere iza sebe. Ima onih kojima je ovaj album prežvakavanje prastarih obrazaca, previše toga većviđenog i većčujenog ... ne znam ... Edijevo pjevanje čini da moja koža postane hrapava kao šmirgl-pair.

BLOOD SUGAR SEX MAGIK, za mnoge je bilo iznenađenje da je ovo bio 5. studijski album RHCP. Ja sam već uveliko otkidao na predhodni - Mother's Milk. Sa 13 miliona prodatih primjeraka lansirao ih je direktno u megazvejzdanu orbitu.
Nažalost pare kvare, a mnogo para - mnogo kvara. Poslije sledećeg albuma (sjajnog) One Hot Minute, nakon čega su sve više sklizavali u neki umekšan-zaslađeni pop zvuk, prestao sam da ih slušam.
Promociju BSSM je pratila serija odličnih video spotova koji su postali klasici.
Inače sam album je posvećen mom omiljenom basisti Mike Watt-u.

LIFE 'N PERSPECTIVE OF GENUINE CROSSOVER, drugi studijski album holandskog čuda od benda - Urban Dance Squad-a. Američka alternativna muzička produkcija je jednostavno ostala zatečena ovim uratkom. Svi njegovi sastojci ( rok, hip-hop, funk, soul ) su bili čeda američke muzičke tradicije, ali recept je dolazio sa evropskog kontinenta. Takav crossover, dotada, još nije bio zakuvan.
Chuck D, vođa legendarnih Public Enemy , je bio toliko oduševljen ovim albumom da se potrudio da postane njihov promoter za američko tržište.

Naravno, kao što je to i dosad bio običaj na ovim stranicama, blog je otvoren za sve vaše fotografije, sjećanja i uspomene, jer uvijek ponešto ostane izostavljeno : )