Ok, odmah da se složim sa svima vama da je Hendriksova obrada Dilanovog klasika All Along The Wachtower najbolja obrada sviju vremeno-prostora. I da za početak nabacim  par mojih kaver favorita:

(ovaj kaver  inače se nalazi na albumu "Cover Up" (with Co-Conspirators), koji predstavlja kompilaciju samih obrada i posveta)

RHCP - Fire

Ground Zero - Those Were The Days

Kačim ovaj svježe odgledan  film prije nego što se oladim...Koji epski momenat! Ovoga se Holivud nikad neće dosjetiti. Ovo je jebeni život.

Znao sam odranije  za neke momente te priče; Volter Pejton (The Sweetness, pisao blog o njemu ...), Mike Ditka (The Coach) čiveni TV komentaror NFL-a, slušao i čitao o toj legendarnoj odbrani, ...al' tek sad odgledah kompletnu priču, u epizodi odličnog serijala America's Game.

Nevjerovatna storija o NFL  šampionima 1985. Chicago Bearsima. Da se naježe i oni koji ne vole američki fudbal. Toliko je autentično epski.

Plus priča ima gomilu poddomena, podskupova narativnih matrica, sjajnih detalja (preteški linijaš postaje big star igre, slabovidi kvoterbek, autentični rock star,), pa socijalni katovi - američki mega vašar, working klas vs california lajfstajl...

I da, kao osvjedočeni poštovalac igre u odbrani, bez dileme potpisujem  - ovo je najbolja odbrana od Big Benga pa do prekosutra. Odbrana koja je postizala više poena nego što ih je primala.

Ne znam, zato kao što rekoh objavljujem dok sam još pod adrenalinom, vruće glave...prije nego što iskuliram...

Najvrijednije putovanje je ono s kojeg se ne vratiš onakav kakav si na njega otišao. Pri tom ne mislim na boju tena nakon povratka sa ljetovanja. Ustvari, ciljam na izlaganje jednom daleko neobičnijem i "opasnijem" zračenju nego što su to sunčevi kraci.

 Zdzislaw Beksinski

- UMRIJEĆU! – dreknu  Damir iznenada, prenuvši iz kolektivne letargije kompletnu ekipu za šankom. Zadimljena tišina, što se domaloprije omamljeno lelujala nad glavama nas nekoliko standardnih  blejača u klubu HN pozorišta, biješe nepovratno raspršena.

E, i ja ću jedan poltički. Jedan, sa čisto fenomenološkog aspekta, onako, pravi salonsko defetistički.

Dakle, ništa o kandidatima i rezultatima, još manje o konotacijama i implikacijama. Ono što je meni najzanimljivije u vezi sa netomokončanim predsedničkim izborima u Srbiji, su upravo diskusije blogera do čijih mišljenja veoma držim.
Pa mi interesantno kad ta mišljenja međusobno zavarniče, a izmjena replika poprimi brzinu rada ruku boksera u nižim kategorijama.
Ako, nismo roboti ( iako smo Srbi). Samo bez low kickova u  vugla.

Politika, pa to su samo ljudi, i to političari.

Postojanje je vjerovatno najnesporniji, najneupitniji, od svih fenomena na ovom svijetu. Nesporniji čak i od samog svijeta. Sad, o kakvom/čijem postojanju se radi, to je posebno, nimalo jednostavno pitanje, ali samo postojanje  je  sine qua non  svega što jest.  Preduslov svih preduslova. To nešto, koje nije ništa, jeste to što jeste upravo uslijed svog postojanja.

Ovog novembra navršava se 50 godina od objavljivanja kultne knjige Džozefa Helera, Kvake 22.

Sam izraz kvaka 22 se, u međuvremenu, uveliko odomaćio u mnogim jezicima svijeta kao metafora za slijepu logičku petlju, kružni ćorsokak ... generalno - za sistemski zajeb na oksimoronskom principu .

U romanu, koji, inače, opisuje događaje u jednoj američkoj vazduhoplovnoj bazi na izmišljenom ostrvu u Mediteranu za vrijeme WWII, kvaka se sastoji u tome da onaj pilot koji hoće da se

Nastavljamo gdje smo stali, polećemo gdje smo pali...

Malo tribalizovanog regea je u pitanju. Kombinacija rockers i afro ritma :

Shaman's Reggae 

Ja sam  jedan od onih tipiziranih, knjiških likova, koji su u osamnaestoj godini života bili komunisti.

jedan iz studentske arhive ... minijature (par x par centimetara) nastale  u desetak sekundi polusvesnog igranja olovkom

 ovdje je u punoj veličini, ako nekog kojim  slučajem zaintersuju detalji - LINK